Μαθαίνω πως φουρτούνες πέρασες πολλές
και πως αγάπη πια ζητάς αλλά δε βρίσκεις.
Χιλιάδες είναι μες στον κόσμο οι αγκαλιές
όμως εγώ μόνο πονάω όταν κλαις.
Αν θυμηθείς, αν θυμηθείς πως σ’ αγαπώ
γύρισε πίσω να με βρεις και μη φοβάσαι.
Για τα παλιά μη φανταστείς πως θα σου πω
για καλημέρα θα σου λέω “σ’ αγαπώ”.
Μαθαίνω πως δακρύζεις κάθε δειλινό
και περιμένω κάποια ώρα να γυρίσεις.
Οι υποσχέσεις που θ’ ακούς είναι πολλές
όμως εγώ μόνο πονάω όταν κλαις.
Αν θυμηθείς, αν θυμηθείς πως σ’ αγαπώ
γύρισε πίσω να με βρεις και μη φοβάσαι.
Για τα παλιά μη φανταστείς πως θα σου πω
για καλημέρα θα σου λέω “σ’ αγαπώ”.
|
Matheno pos furtunes pérases pollés
ke pos agápi pia zitás allá de vrískis.
Chiliádes ine mes ston kósmo i agkaliés
ómos egó móno ponáo ótan kles.
An thimithis, an thimithis pos s’ agapó
girise píso na me vris ke mi fováse.
Gia ta paliá mi fantastis pos tha su po
gia kaliméra tha su léo “s’ agapó”.
Matheno pos dakrízis káthe dilinó
ke periméno kápia óra na girísis.
I iposchésis pu th’ akus ine pollés
ómos egó móno ponáo ótan kles.
An thimithis, an thimithis pos s’ agapó
girise píso na me vris ke mi fováse.
Gia ta paliá mi fantastis pos tha su po
gia kaliméra tha su léo “s’ agapó”.
|