|
Όταν πίνω δύο ούζα μεσημέρι στου Ψυρρή
τότε πιάνω κουβεντούλα με παλιά ομήγυρη
Ξεπροβάλουν ένας ένας μέσ΄απ’ το ποτήρι μου
μάγκες ένδοξοι που φτάνουν όλοι για χατήρι μου.
Περικλής, Κολοκοτρώνης, Μάρκος και Θεόφιλος
να μου πούνε της πατρίδας ποιο είναι το όφελος.
Κέρνα ένα ποτηράκι και θα σου εξηγήσουμε
την κατάσταση για σένα μονομιάς θα λύσουμε.
Μισοκλείνοντας τα μάτια τους ακούω να μου λεν
περασμένα μεγαλεία και διηγόντας τα να κλαις.
Κι όταν έρχεται ο λόγος σ’ όσα τρώμε κλύσματα
μη φοβάσαι, λένε, έχει ο καιρός γυρίαματα.
|
Όtan píno dío uza mesiméri stu Psirrí
tóte piáno kuventula me paliá omígiri
Kseproválun énas énas més΄ap’ to potíri mu
mágkes éndoksi pu ftánun óli gia chatíri mu.
Periklís, Kolokotrónis, Márkos ke Theófilos
na mu pune tis patrídas pio ine to ófelos.
Kérna éna potiráki ke tha su eksigísume
tin katástasi gia séna monomiás tha lísume.
Misoklinontas ta mátia tus akuo na mu len
perasména megalia ke diigóntas ta na kles.
Ki ótan érchete o lógos s’ ósa tróme klísmata
mi fováse, léne, échi o kerós giríamata.
|
