Μετανιωμένος γύρισα κοντά σου
και δε θα φύγω δεύτερη φορά
πιο βαριά η μοναξιά κι απ’ τη μαχαιριά σου
Κι όσο μου ‘λέγαν οι φίλοι να σ’ απαρνηθώ
πιο πολύ σε λαχταρούσα κι ήρθα να σε βρω
Η περηφάνια που είχα στην καρδιά μου
ένα κουρέλι έγινε κι αυτή
μα είναι δύσκολο πολύ να σ’ έχω μακριά μου
Κι όσο μου ‘λέγαν οι φίλοι να σ’ απαρνηθώ
πιο πολύ σε λαχταρούσα κι ήρθα να σε βρω
|
Metanioménos girisa kontá su
ke de tha fígo defteri forá
pio variá i monaksiá ki ap’ ti macheriá su
Ki óso mu ‘légan i fíli na s’ aparnithó
pio polí se lachtarusa ki írtha na se vro
I perifánia pu icha stin kardiá mu
éna kuréli égine ki aftí
ma ine dískolo polí na s’ écho makriá mu
Ki óso mu ‘légan i fíli na s’ aparnithó
pio polí se lachtarusa ki írtha na se vro
|