Έσβησα στο κινητό παλιά μηνύματά σου
έσκισα φωτογραφίες που ήμουν αγκαλιά σου
και σε κατηγόρησα σε φίλους για να λυτρωθώ,
έκανα προσπάθειες να πείσω την καρδιά μου
πόσο λάθος φέρθηκες εσύ στη μοναξιά μου
έψαξα να βρω χιλιάδες τρόπους να σ’ εκδικηθώ.
Μετάνιωσα, όταν με βρήκε μόνο το πρωί
μετάνιωσα, της μοναξιάς μου τα μαχαίρια
στην καρδιά μου τα `νιωσα
μετάνιωσα, Θεέ μου ακόμα πόσο σ’ αγαπώ
και χάνομαι, χωρίς εσένα πού να πάω
το αισθάνομαι, μετάνιωσα.
Άλλαξα, να μη με βρεις, και το τηλέφωνό μου
πάλεψα, να σε ξεχάσω, με τον εαυτό μου
έπνιξα, καλά μπροστά στους άλλους, κάθε μου θυμό
έκρυψα τον πόνο μου και έκλαψα μονάχος
μα στο τέλος λύγισα γιατί δεν είμαι βράχος
είπα και σ’ εμένα `’δεν αντέχω άλλο χωρισμό”.
Μετάνιωσα, όταν με βρήκε μόνο το πρωί
μετάνιωσα, της μοναξιάς μου τα μαχαίρια
στην καρδιά μου τα `νιωσα
μετάνιωσα, Θεέ μου ακόμα πόσο σ’ αγαπώ
και χάνομαι, χωρίς εσένα πού να πάω,
το αισθάνομαι, μετάνιωσα.
|
Έsvisa sto kinitó paliá minímatá su
éskisa fotografíes pu ímun agkaliá su
ke se katigórisa se fílus gia na litrothó,
ékana prospáthies na piso tin kardiá mu
póso láthos férthikes esí sti monaksiá mu
épsaksa na vro chiliádes trópus na s’ ekdikithó.
Metániosa, ótan me vríke móno to pri
metániosa, tis monaksiás mu ta macheria
stin kardiá mu ta `niosa
metániosa, Theé mu akóma póso s’ agapó
ke chánome, chorís eséna pu na páo
to esthánome, metániosa.
Άllaksa, na mi me vris, ke to tiléfonó mu
pálepsa, na se ksecháso, me ton eaftó mu
épniksa, kalá brostá stus állus, káthe mu thimó
ékripsa ton póno mu ke éklapsa monáchos
ma sto télos lígisa giatí den ime vráchos
ipa ke s’ eména `’den antécho állo chorismó”.
Metániosa, ótan me vríke móno to pri
metániosa, tis monaksiás mu ta macheria
stin kardiá mu ta `niosa
metániosa, Theé mu akóma póso s’ agapó
ke chánome, chorís eséna pu na páo,
to esthánome, metániosa.
|