|
Μη με λυπάσαι δεν πονώ φύγε προτού νυχτώσει
παραμονεύουν τόσοι βοριάδες στο στενό
φύγε κι αντίο μη μου λες και μην κοιτάξεις πίσω
γιατί θα ξεψυχήσω άμα σε δω να κλαις.
Μη λυπάσαι που θα μείνω σ’ ένα σπίτι σφαλιστό
ως την ώρα που θα σβήνω την πνοή σου θα ζητώ
ως την ώρα που θα σβήνω την πνοή σου θα ζητώ
μη λυπάσαι που θα μείνω σ’ ένα σπίτι σφαλιστό.
Μη με λυπάσαι δεν πονώ άνοιξε τα φτερά σου
ψάξε για τη χαρά σου σε άλλον ουρανό
κι όταν θα στρίβεις στη γωνιά και θα ‘σαι μακριά μου
τυλίξου στην καρδιά μου γιατί έχει παγωνιά.
Μη λυπάσαι που θα μείνω σ’ ένα σπίτι σφαλιστό
ως την ώρα που θα σβήνω την πνοή σου θα ζητώ
ως την ώρα που θα σβήνω την πνοή σου θα ζητώ
μη λυπάσαι που θα μείνω σ’ ένα σπίτι σφαλιστό.
|
Mi me lipáse den ponó fíge protu nichtósi
paramonevun tósi voriádes sto stenó
fíge ki antío mi mu les ke min kitáksis píso
giatí tha ksepsichíso áma se do na kles.
Mi lipáse pu tha mino s’ éna spíti sfalistó
os tin óra pu tha svíno tin pnoí su tha zitó
os tin óra pu tha svíno tin pnoí su tha zitó
mi lipáse pu tha mino s’ éna spíti sfalistó.
Mi me lipáse den ponó ánikse ta fterá su
psákse gia ti chará su se állon uranó
ki ótan tha strívis sti goniá ke tha ‘se makriá mu
tilíksu stin kardiá mu giatí échi pagoniá.
Mi lipáse pu tha mino s’ éna spíti sfalistó
os tin óra pu tha svíno tin pnoí su tha zitó
os tin óra pu tha svíno tin pnoí su tha zitó
mi lipáse pu tha mino s’ éna spíti sfalistó.
|
