Κάποια σκέψη το μυαλό μου βασανίζει
κι ένας λόγος μου βαραίνει την ψυχή
μήπως τώρα την αγάπη μας π’ ανθίζει
την μαράνει από δάκρυα μια βροχή
Δεν αργεί ποτέ να `ρθεί μια τέτοια μπόρα
για να σβήσει κάθε όνειρο γλυκό
κι αν καθίσεις να σκεφτείς τι φέρν’ η ώρα
θα σου φύγει στη στιγμή το λογικό
Μη με φιλάς στα μάτια
γιατί θα χωριστούμε
το λέει μια συνήθεια παλιά
μη με φιλάς στα μάτια
γιατί θα ξεχαστούμε
χωρίζουνε στα μάτια τα φιλιά
Ας φυλαχτούμε
πριν λυπηθούμε
μη με φιλάς στα μάτια
γιατ’ είναι χωρισμός
|
Kápia sképsi to mialó mu vasanízi
ki énas lógos mu vareni tin psichí
mípos tóra tin agápi mas p’ anthízi
tin maráni apó dákria mia vrochí
Den argi poté na `rthi mia tétia bóra
gia na svísi káthe óniro glikó
ki an kathísis na skeftis ti férn’ i óra
tha su fígi sti stigmí to logikó
Mi me filás sta mátia
giatí tha choristume
to léi mia siníthia paliá
mi me filás sta mátia
giatí tha ksechastume
chorízune sta mátia ta filiá
As filachtume
prin lipithume
mi me filás sta mátia
giat’ ine chorismós
|