|
Γιατί μικρούλα μου την γνώμη σου αλλάζεις
κι όταν περνώ δε μου μιλάς δε με κοιτάζεις
για πες μου τι σου έκανα και με αρνιέσαι
και τώρα δεν πονάς και δε με συλλογιέσαι
Αν ξελογιάστηκες και θέλεις να μ’ αφήσεις
η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται μην τολμήσεις
θα αναστενάζεις θα πονάς όπου και αν θα `σαι
και τα δικά μου χάδια πάντα θα θυμάσαι
Μην τ’ αρνηθείς ότι κι εγώ δεν τυραννιούμαι
να ξενυχτώ μικρή μου να παραπονιούμαι
μη κρύβεσαι και έβγα στα παράθυρά σου
και πες πως μ’ αγαπά σαν πρώτα η καρδιά σου
|
Giatí mikrula mu tin gnómi su allázis
ki ótan pernó de mu milás de me kitázis
gia pes mu ti su ékana ke me arniése
ke tóra den ponás ke de me sillogiése
An kselogiástikes ke thélis na m’ afísis
i próti agápi den ksechniéte min tolmísis
tha anastenázis tha ponás ópu ke an tha `se
ke ta diká mu chádia pánta tha thimáse
Min t’ arnithis óti ki egó den tiranniume
na ksenichtó mikrí mu na paraponiume
mi krívese ke évga sta paráthirá su
ke pes pos m’ agapá san próta i kardiá su
|
