|
Τόσα γιατί όταν είπες το αντίο
έτσι απλά και έφυγες στα ξαφνικά
Δεν θα δεχτώ ότι είναι ένα αστείο,
ότι αγάπησα σε σένα με πονά!
Μην τολμήσεις πίσω να γυρίσεις,
μην τολμήσεις να ‘ρθεις να με πείσεις
αν με δεις ή αν με συναντήσεις,
μην τολμήσεις!
Μην τολμήσεις να ‘ρθεις δεν σε θέλω,
δεν γουστάρω πια να υποφέρω
κάποτε σ΄ αγάπησα μα τώρα πια σε ξέρω!
Είναι στιγμές που σε σκέφτομαι ακόμη
και άλλες φορές με πονάει η μοναξιά
Ήρθες εχθές και μου ζήτησες συγνώμη,
μα έκανες σφάλματα και είναι αρκετά!
Μην τολμήσεις πίσω να γυρίσεις,
μην τολμήσεις να ‘ρθεις να με πείσεις
αν με δεις ή αν με συναντήσεις,
μην τολμήσεις!
Μην τολμήσεις να ‘ρθεις δεν σε θέλω,
δεν γουστάρω πια να υποφέρω
κάποτε σ΄ αγάπησα μα τώρα πια σε ξέρω
|
Tósa giatí ótan ipes to antío
étsi aplá ke éfiges sta ksafniká
Den tha dechtó óti ine éna astio,
óti agápisa se séna me poná!
Min tolmísis píso na girísis,
min tolmísis na ‘rthis na me pisis
an me dis í an me sinantísis,
min tolmísis!
Min tolmísis na ‘rthis den se thélo,
den gustáro pia na ipoféro
kápote s΄ agápisa ma tóra pia se kséro!
Ine stigmés pu se skéftome akómi
ke álles forés me ponái i monaksiá
Ήrthes echthés ke mu zítises signómi,
ma ékanes sfálmata ke ine arketá!
Min tolmísis píso na girísis,
min tolmísis na ‘rthis na me pisis
an me dis í an me sinantísis,
min tolmísis!
Min tolmísis na ‘rthis den se thélo,
den gustáro pia na ipoféro
kápote s΄ agápisa ma tóra pia se kséro
|
