Μήπως σε λένε κατά τύχη καταστροφή;
Πέσαν του μαγαζιού οι τοίχοι σε μια στροφή
Κι όπως πάμε, πριν τελειώσει η ζεϊμπεκιά
θα τα ‘χεις όλα ισοπεδώσει Σαλονικιά
Έσπασες όλους τους καθρέφτες με μια ματιά
κι έριξες τους οργανοπαίχτες μες στη φωτιά
και τώρα σου ‘ρθε να ορμήσεις στη ζεϊμπεκιά
το μαγαζί να το γκρεμίσεις Σαλονικιά
Είσαι ένας άγγελος θανάτου, κρατάς σπαθί
όποιον αγγίζεις η καρδιά του θα μαραθεί
αχ έλα άγγιξε κι εμένα για να κοπώ
έτσι πολύ κι απελπισμένα που σ’ άγαπώ
|
Mípos se léne katá tíchi katastrofí;
Pésan tu magaziu i tichi se mia strofí
Ki ópos páme, prin teliósi i zeibekiá
tha ta ‘chis óla isopedósi Salonikiá
Έspases ólus tus kathréftes me mia matiá
ki érikses tus organopechtes mes sti fotiá
ke tóra su ‘rthe na ormísis sti zeibekiá
to magazí na to gkremísis Salonikiá
Ise énas ángelos thanátu, kratás spathí
ópion angizis i kardiá tu tha marathi
ach éla ángikse ki eména gia na kopó
étsi polí ki apelpisména pu s’ ágapó
|