Σκοινί και σαπούνι, το ράδιο στη διαπασών
και δύο πόδια με adidas να αιωρούνται
στο τζάμι της εξώπορτας με κόκκινο κραγιόν
το σ’ αγαπώ με δύο αγγελάκια να φιλιούνται
Αρπάζεις το τηλέφωνο, γιατροί και συγγενείς
και τελευταίο το 166
‘Αταφο θα μείνει ετούτο το κουφάρι
να το τριγυρνάν βρυκόλακες φαντάροι
κι είναι η αιτία μια συνομωσία,
μια ασπρόμαυρη μικρή φωτογραφία
Είν’ η καρδούλα μου αξύριστη προφίλ μα και ανφάς
σε μια πόζα αναπάντεχη κακότεχνη με φλας
από αστυνόμο φωτογράφο τραβηγμένη
με μια ταμπέλα από κάτω αριθμημένη
Συχώρα με κουκλίτσα μου, γεννήθηκα δειλός
κληρονομώντας τις φοβίες της μαμάς μου
που ήθελε η άμοιρη να πρωταγωνιστώ
στο βλαχοσίριαλ της νεόπλουτης γενιάς μου
Και κρέμασα τα νιάτα μου μακάβριο ντεκόρ
για μια ανόητη εμπορική ταινία.
|
Skiní ke sapuni, to rádio sti diapasón
ke dío pódia me adidas na eorunte
sto tzámi tis eksóportas me kókkino kragión
to s’ agapó me dío angelákia na filiunte
Arpázis to tiléfono, giatri ke singenis
ke telefteo to 166
‘Atafo tha mini etuto to kufári
na to trigirnán vrikólakes fantári
ki ine i etía mia sinomosía,
mia asprómavri mikrí fotografía
In’ i kardula mu aksíristi profíl ma ke anfás
se mia póza anapántechi kakótechni me flas
apó astinómo fotográfo travigméni
me mia tabéla apó káto arithmiméni
Sichóra me kuklítsa mu, genníthika dilós
klironomóntas tis fovíes tis mamás mu
pu íthele i ámiri na protagonistó
sto vlachosírial tis neóplutis geniás mu
Ke krémasa ta niáta mu makávrio ntekór
gia mia anóiti eborikí tenía.
|