Μια κι η ζωή θα σβήσει | Mia ki i zoí tha svísi

Τέτοια νιάτα τέτοια κάλλη
Θα τα φάει η μαύρη γη
Να γιατί θα την γλεντήσω
Τη ζωή μου κι όπου βγει

Μια κι η ζωή θα σβήσει
Και θα λιώσει το κορμί
Στις ταβέρνες το ‘χω ρίξει
Κι έτσι σβήνουν οι καημοί

Απ τον κόσμο αυτόν τον ψεύτη
Είμαστε περαστικοί
Πριν το νιώσουμε το ζούμε
Και περνούμε βιαστικοί

Όλα αψήφιστα τα παίρνω
Και μποέμικα γλεντώ
Όταν έχω τα ξοδεύω
Και ρεζέρβα δεν κρατώ

Tétia niáta tétia kálli
Tha ta fái i mavri gi
Na giatí tha tin glentíso
Ti zoí mu ki ópu vgi

Mia ki i zoí tha svísi
Ke tha liósi to kormí
Stis tavérnes to ‘cho ríksi
Ki étsi svínun i kaimi

Ap ton kósmo aftón ton psefti
Imaste perastiki
Prin to niósume to zume
Ke pernume viastiki

Όla apsífista ta perno
Ke boémika glentó
Όtan écho ta ksodevo
Ke rezérva den krató