Πόσο κρατάει ένα φιλί μια ανάσα μόνο,
τη δύση είδαμε μαζί και μόνη ξημερώνω.
Λόγια της μέρας τα πήρε ο αέρας
της νύχτας χάδι, μετά σκοτάδι.
Είδα, μια ματιά σου είδα
μια φωτοβολίδα κι ύστερα σιωπή.
Κι όλα στο εδώ και τώρα
πέρασε η ώρα, πέρασες κι εσύ.
Πόσο κρατάει μια ματιά τόσο σε ξέρω,
μαζί ανάψαμε φωτιά και μόνη υποφέρω.
Λόγια της μέρας τα πήρε ο αέρας
της νύχτας χάδι, μετά σκοτάδι.
Είδα, μια ματιά σου είδα
μια φωτοβολίδα κι ύστερα σιωπή.
Κι όλα στο εδώ και τώρα
πέρασε η ώρα, πέρασες κι εσύ.
|
Póso kratái éna filí mia anása móno,
ti dísi idame mazí ke móni ksimeróno.
Lógia tis méras ta píre o aéras
tis níchtas chádi, metá skotádi.
Ida, mia matiá su ida
mia fotovolída ki ístera siopí.
Ki óla sto edó ke tóra
pérase i óra, pérases ki esí.
Póso kratái mia matiá tóso se kséro,
mazí anápsame fotiá ke móni ipoféro.
Lógia tis méras ta píre o aéras
tis níchtas chádi, metá skotádi.
Ida, mia matiá su ida
mia fotovolída ki ístera siopí.
Ki óla sto edó ke tóra
pérase i óra, pérases ki esí.
|