Μονοπάτι απάτητο
η ζωή που σου έδωσα
κι η καρδιά που φανέρωσα
ένα αδιάβαστο γράμμα.
Τις χαρές μου τις φύλαγα
κι όταν ήρθες στις χάρισα
και τις πίκρες τις κράτησα
σαν το άπαιχτο δράμα.
Μια χαμένη θυσία
που δεν είχε για σένα
δυστυχώς σημασία,
μα σ’ αγαπώ.
Ένα ρούχο αφόρετο
η αγάπη που σ’ έντυσα
και απάνω του κέντησα
φυλαχτό την καρδιά μου.
Γιασεμάκι αμύριστο
το φιλί που σε φίλησα
και τα λόγια που μίλησα
τα είπα πρώτη φορά μου.
Μια χαμένη θυσία
που δεν είχε για σένα
δυστυχώς σημασία,
μα σ’ αγαπώ.
|
Monopáti apátito
i zoí pu su édosa
ki i kardiá pu fanérosa
éna adiávasto grámma.
Tis charés mu tis fílaga
ki ótan írthes stis chárisa
ke tis píkres tis krátisa
san to ápechto dráma.
Mia chaméni thisía
pu den iche gia séna
distichós simasía,
ma s’ agapó.
Έna rucho afóreto
i agápi pu s’ éntisa
ke apáno tu kéntisa
filachtó tin kardiá mu.
Giasemáki amíristo
to filí pu se fílisa
ke ta lógia pu mílisa
ta ipa próti forá mu.
Mia chaméni thisía
pu den iche gia séna
distichós simasía,
ma s’ agapó.
|