Να ξημερώνει μέσα σου η ζωή μου,
να `χουν τα μάτια σου αλάτι απ’ τα παλιά.
Να ξεφυσάει μέσα μου η πνοή σου
να `χουν τα χέρια μου γεμίσει με πουλιά.
Αλίμονο δε βρέχει στην αυλή μου,
δεν έχει ο ήλιος σου τη θέρμη απ’ τα παλιά.
Ας ήτανε να πλάγιαζα μαζί σου
να `τανε η πρώτη και μαζί στερνή φορά.
Γιατί να χάνομαι για πάντα στη φωνή σου,
να κλείνουν οι πληγές μου μόνο με φιλιά;
Δε θα δειπνήσω πια με τη φωνή σου,
δε θα ζητήσω βάλσαμο απ’ τα παλιά.
Θα μπω σ’ ένα πλοίο και θα ρωτήσω
στον άλλο κόσμο αν μοιράζουνε φιλιά.
Αλίμονο δε βρέχει στην αυλή σου,
δεν έχει ο ήλιος σου τη θέρμη απ’ τα παλιά.
Ας ήτανε να πλάγιαζα μαζί σου
να `τανε η πρώτη και μαζί στερνή φορά.
Γιατί να χάνομαι για πάντα στη φωνή σου
να κλείνουν οι πληγές μου μόνο με φιλιά;
Έχει γεμίσει το μπουκάλι μου μ’ αλήθειες
μα η καρδιά σου είναι ένα ψέμα απ’ το βορρά.
Ας είν’ τα χέρια σου, τα μάτια και η πνοή σου
να μ’ αγκαλιάζουν αιώνια ψεύτικα,
να με κοιτάζουνε φευγαλέα ερωτικά,
να ξεφυσάει η πνοή σου απ’ το βορρά.
|
Na ksimeróni mésa su i zoí mu,
na `chun ta mátia su aláti ap’ ta paliá.
Na ksefisái mésa mu i pnoí su
na `chun ta chéria mu gemísi me puliá.
Alímono de vréchi stin avlí mu,
den échi o ílios su ti thérmi ap’ ta paliá.
As ítane na plágiaza mazí su
na `tane i próti ke mazí sterní forá.
Giatí na chánome gia pánta sti foní su,
na klinun i pligés mu móno me filiá;
De tha dipníso pia me ti foní su,
de tha zitíso válsamo ap’ ta paliá.
Tha bo s’ éna plio ke tha rotíso
ston állo kósmo an mirázune filiá.
Alímono de vréchi stin avlí su,
den échi o ílios su ti thérmi ap’ ta paliá.
As ítane na plágiaza mazí su
na `tane i próti ke mazí sterní forá.
Giatí na chánome gia pánta sti foní su
na klinun i pligés mu móno me filiá;
Έchi gemísi to bukáli mu m’ alíthies
ma i kardiá su ine éna pséma ap’ to vorrá.
As in’ ta chéria su, ta mátia ke i pnoí su
na m’ agkaliázun eónia pseftika,
na me kitázune fevgaléa erotiká,
na ksefisái i pnoí su ap’ to vorrá.
|