Έχει τώρα ξετρελάνει μέσα στο χωριό
όλα μας τα παλληκάρια η πεντάμορφη Μαριώ.
Στην ραχούλα σαν προβάλει μ’ ένα βλέμμα χαρωπό
του χωριού τα παλληκάρια αχ, της λένε σ’ αγαπώ.
Ποτέ δε θα ξεχάσω τη στάνη, το χωριό,
τις κρύες τις βρυσούλες και τη μικρή Μαριώ.
Τα όμορφα πλατάνια που `ναι στις ρεματιές
κι ολόγυρα σκορπάνε του ονείρου μυρωδιές.
Τα βοτάνια της αγάπης σ’ όλους τα σκορπά
μ’ άλλους παίζει και γελάει μα ποτέ δεν αγαπά.
Στο χωράφι και στη βρύση είναι πρώτη και καλή
και μπορεί να σε μεθύσει μόνο μ’ ένα της φιλί.
Ποτέ δε θα ξεχάσω τη στάνη, το χωριό,
τις κρύες τις βρυσούλες και τη μικρή Μαριώ.
Τα όμορφα πλατάνια που `ναι στις ρεματιές
κι ολόγυρα σκορπάνε του ονείρου μυρωδιές.
|
Έchi tóra ksetreláni mésa sto chorió
óla mas ta pallikária i pentámorfi Marió.
Stin rachula san prováli m’ éna vlémma charopó
tu choriu ta pallikária ach, tis léne s’ agapó.
Poté de tha ksecháso ti stáni, to chorió,
tis kríes tis vrisules ke ti mikrí Marió.
Ta ómorfa platánia pu `ne stis rematiés
ki ológira skorpáne tu oniru mirodiés.
Ta votánia tis agápis s’ ólus ta skorpá
m’ állus pezi ke gelái ma poté den agapá.
Sto choráfi ke sti vrísi ine próti ke kalí
ke bori na se methísi móno m’ éna tis filí.
Poté de tha ksecháso ti stáni, to chorió,
tis kríes tis vrisules ke ti mikrí Marió.
Ta ómorfa platánia pu `ne stis rematiés
ki ológira skorpáne tu oniru mirodiés.
|