|
Μιλώ στα πεζοδρόμια εκεί που περπατάω
Μαζί μου σε θυμούνται να περνάς
Βρεγμένο χώμα μύρισε, λουλούδια δεν κρατάω
που ανθίζουν στα ψυγεία της αγοράς
Στην τσέπη το τηλέφωνο, μαζί με κάτι ρέστα
βαδίζει τον δικό μου προορισμό
Υπάρχει μια δύναμη απ’ την ψυχή μου μέσα
Που κλείνει, ανοιχτό λογαριασμό
Σου έγραψα δεν παν καλά τα πράγματα
Και εσύ μου απάντησες, τι τρέχει;
Τι να πω σου κάτι μικροπράγματα
Απλώς σ’ αγάπησα και πίστεψα στα θαύματα
μικρές αλήθειες, με μεγάλα γράμματα
όλα καλά και κάτι μικροπράγματα
Επάνω στο κρεβάτι μου ανάβει στο σκοτάδι
η οθόνη ραγισμένη μακρινή
σαν φάρος δίχως θάλασσα που μ’ έβαλε σημάδι
να ανοίξουν μες τα μάτια οι ουρανοί
Τα σύννεφα φουσκώσανε στο ταβάνι
με τρώει η υγρασία που είναι εκεί
Ξεφλούδισαν τα όνειρα, βροχή που καταφθάνει
στον τοίχο στάζει και στον φορτιστή
Σου έγραψα δεν παν καλά τα πράγματα
Και εσύ μου απάντησες, τι τρέχει;
Τι να πω σου κάτι μικροπράγματα
Απλώς σ’ αγάπησα και πίστεψα στα θαύματα
μικρές αλήθειες, με μεγάλα γράμματα
όλα καλά και κάτι μικροπράγματα
|
Miló sta pezodrómia eki pu perpatáo
Mazí mu se thimunte na pernás
Oregméno chóma mírise, luludia den kratáo
pu anthízun sta psigia tis agorás
Stin tsépi to tiléfono, mazí me káti résta
vadízi ton dikó mu proorismó
Ipárchi mia dínami ap’ tin psichí mu mésa
Pu klini, anichtó logariasmó
Su égrapsa den pan kalá ta prágmata
Ke esí mu apántises, ti tréchi;
Ti na po su káti mikroprágmata
Aplós s’ agápisa ke pístepsa sta thafmata
mikrés alíthies, me megála grámmata
óla kalá ke káti mikroprágmata
Epáno sto kreváti mu anávi sto skotádi
i othóni ragisméni makriní
san fáros díchos thálassa pu m’ évale simádi
na aniksun mes ta mátia i urani
Ta sínnefa fuskósane sto taváni
me trói i igrasía pu ine eki
Ksefludisan ta ónira, vrochí pu kataftháni
ston ticho stázi ke ston fortistí
Su égrapsa den pan kalá ta prágmata
Ke esí mu apántises, ti tréchi;
Ti na po su káti mikroprágmata
Aplós s’ agápisa ke pístepsa sta thafmata
mikrés alíthies, me megála grámmata
óla kalá ke káti mikroprágmata
|
