Σ’ ένα στενό στην Κοκκινιά
μας ξημερώνει παγωνιά
σε κάποιο παραθύρι
Στο καπηλειό του Βελωνιά
γυρεύουμε τη λησμονιά
μέσα σ’ ένα ποτήρι
Μονά ζυγά τα χάνουμε
τη φτώχεια πώς να γιάνουμε
ποιος φόρτωσε στον ώμο μας
λάθος σ’ αυτόν τον κόσμο μας
Σ’ ένα στενό στην Κοκκινιά
στενάζει η φτωχογειτονιά
καρτούτσο ξεροσφύρι
Στο καπηλειό του Βελωνιά
στη μουχλιασμένη τη γωνιά
και γράφε τεμπεσίρι
|
S’ éna stenó stin Kokkiniá
mas ksimeróni pagoniá
se kápio parathíri
Sto kapilió tu Oeloniá
girevume ti lismoniá
mésa s’ éna potíri
Moná zigá ta chánume
ti ftóchia pós na giánume
pios fórtose ston ómo mas
láthos s’ aftón ton kósmo mas
S’ éna stenó stin Kokkiniá
stenázi i ftochogitoniá
kartutso kserosfíri
Sto kapilió tu Oeloniá
sti muchliasméni ti goniá
ke gráfe tebesíri
|