Μονάχα εσύ και το κρασί | Monácha esí ke to krasí

Νύχτα θολή, νύχτα βαριά,
νύχτα παρηγοριά μου,
μονάχα εσύ μ’ απόμεινες,
χαρά και συντροφιά μου.

Μονάχα εσύ,
μονάχα εσύ και το κρασί.

Σε σένα λέω τον πόνο μου
και τον κρυφό μου πόθο,
μονάχα εσύ, νύχτα γλυκιά,
νιώθεις βαθιά τι νιώθω.

Μονάχα εσύ,
μονάχα εσύ και το κρασί.

Μονάχα εσύ μ’ απόμεινες,
μονάχα εσύ μου μένεις,
μονάχα εσύ, νύχτα θολή,
που με καταλαβαίνεις.

Μονάχα εσύ,
μονάχα εσύ και το κρασί.

Níchta tholí, níchta variá,
níchta parigoriá mu,
monácha esí m’ apómines,
chará ke sintrofiá mu.

Monácha esí,
monácha esí ke to krasí.

Se séna léo ton póno mu
ke ton krifó mu pótho,
monácha esí, níchta glikiá,
nióthis vathiá ti niótho.

Monácha esí,
monácha esí ke to krasí.

Monácha esí m’ apómines,
monácha esí mu ménis,
monácha esí, níchta tholí,
pu me katalavenis.

Monácha esí,
monácha esí ke to krasí.