|
Κλείνω τα μάτια σφιχτά
Κι έχει μια θέα η μοναξιά
Ολόιδια το πρόσωπο σου
Να ‘χες δυο χέρια ανοιχτά
Σαν αντικλείδια στην καρδιά
Για μια στιγμή να ‘μουν δικός σου
Σου ‘πα σ’ ονειρεύτηκα
Μέσα μου σε δέχτηκα σαν
πόλεμο
Και σαν φωτιά
Λέξη δεν θα βρεις καμιά
Να μπορεί να εξηγεί
Τα πράγματα
πιο καθαρά
Μονάχα το φιλί
Το φιλί
Κι ας το να γίνει αντίο
Ας το να γίνει ευχή
Μονάχα το φιλί
Το φιλί
Θα μοιάζει με τα γέλια
Που κάναμε μαζί
Θέλω πολύ να ανοιχτώ
Μα έχεις παράξενο καιρό
Μια έχεις ήλιο
Και μια μπόρα
Άσε με να ‘ρθω κοντά
Τι ψυχή έχει μια αγκαλιά
Μπροστά σ’ ό,τι ζητάει το σώμα
Κλείνω τα μάτια σφιχτά
Κι έχει θεό η μοναξιά
Εσένα, που είπες μη χαθούμε
|
Klino ta mátia sfichtá
Ki échi mia théa i monaksiá
Olóidia to prósopo su
Na ‘ches dio chéria anichtá
San antiklidia stin kardiá
Gia mia stigmí na ‘mun dikós su
Su ‘pa s’ onireftika
Mésa mu se déchtika san
pólemo
Ke san fotiá
Léksi den tha vris kamiá
Na bori na eksigi
Ta prágmata
pio kathará
Monácha to filí
To filí
Ki as to na gini antío
As to na gini efchí
Monácha to filí
To filí
Tha miázi me ta gélia
Pu káname mazí
Thélo polí na anichtó
Ma échis parákseno keró
Mia échis ílio
Ke mia bóra
Άse me na ‘rtho kontá
Ti psichí échi mia agkaliá
Brostá s’ ó,ti zitái to sóma
Klino ta mátia sfichtá
Ki échi theó i monaksiá
Eséna, pu ipes mi chathume
|
