Μες στα μάτια σου μια ξένη
Απ’ το πείσμα σου χαμένη
Το Εγώ σου σκοτώνει τον έρωτα αυτόν
Πόσο ακόμα να ξεχάσω
Να φοβάμαι μη σε χάσω
Γιατί πες μου, γιατί
Με μισώ που σ΄ αγαπάω. Μια με βρίζω μια γελάω
Κι όλο φεύγω μα πάλι κοντά σου γυρνώ
Να ‘χα δύναμη να σβήσω. Την αγάπη να νικήσω
Μα πες μου πως μπορώ
Μόνο εσύ
Έχεις τρόπο να καις τις στιγμές
Να με κάνεις θηρίο αν θες
Με τελειώνεις μ’ αλήθειες γυμνές
Οι λέξεις πληγές
Μόνο εσύ
Μια με θες, μια δεν ξέρεις τι θες
Οι γενναίοι πονάνε μου λες
Η αγάπη δεν νίκησε δες
Μη λες πως με θες
Μες στα δίχτυα σου πιασμένη
Στα όνειρά σου μπερδεμένη
Μια σε θέλω, μια λέω πως αδιαφορώ
Μες στις νύχτες μου σε ψάχνω
Και το σ’ αγαπώ φωνάζω
Μ’ ακούς, γιατί δε μ’ ακούς
Κι αν με σκόρπισες υπάρχω
Συνεχίζω προχωράω, δε λυγίζω
Και πάλι αντέχω για δυο
Ίσως κάπου σε κρατήσω
Στην ψυχή σου εκεί να ζήσω
Εδώ θα ‘μαι εδώ
|
Mes sta mátia su mia kséni
Ap’ to pisma su chaméni
To Egó su skotóni ton érota aftón
Póso akóma na ksecháso
Na fováme mi se cháso
Giatí pes mu, giatí
Me misó pu s΄ agapáo. Mia me vrízo mia geláo
Ki ólo fevgo ma páli kontá su girnó
Na ‘cha dínami na svíso. Tin agápi na nikíso
Ma pes mu pos boró
Móno esí
Έchis trópo na kes tis stigmés
Na me kánis thirío an thes
Me teliónis m’ alíthies gimnés
I léksis pligés
Móno esí
Mia me thes, mia den kséris ti thes
I gennei ponáne mu les
I agápi den níkise des
Mi les pos me thes
Mes sta díchtia su piasméni
Sta ónirá su berdeméni
Mia se thélo, mia léo pos adiaforó
Mes stis níchtes mu se psáchno
Ke to s’ agapó fonázo
M’ akus, giatí de m’ akus
Ki an me skórpises ipárcho
Sinechízo prochoráo, de ligizo
Ke páli antécho gia dio
Ίsos kápu se kratíso
Stin psichí su eki na zíso
Edó tha ‘me edó
|