Καψούρης και ατσίγαρος
ο μάγκας τι να θέλει
μες στην καρδιά του βάλσαμο
του δάσκαλου το τέλι
Διπλοπενιά στενάχωρη
βαριά να κουλαντρίζει
να ρίξει πέντε αχ και βαχ
και το κελί να τρίζει
Να πει κουβέντες του νταλγκά
και τ’ άλλα τα μουρντάρικα
να ξηγηθεί ασίκικα
μόρτικα κι αλανιάρικα
Νομάτοι δέκα γύρω του
κι ο μάγκας πασαδούρα
να ρίχνει το παράπονο
φτιαγμένο στη μουρμούρα
Φερμάρει απ’ το παράθυρο
τον ουρανό στα έξι
είναι βαρύ το κάγκελο
και πώς θα το αντέξει
Και φέρνει βόλτα στα παλιά
και πάλι στα μουρντάρικα
να βγουν τα χρόνια ασίκικα
μόρτικα κι αλανιάρικα
|
Kapsuris ke atsígaros
o mágkas ti na théli
mes stin kardiá tu válsamo
tu dáskalu to téli
Diplopeniá stenáchori
variá na kulantrízi
na ríksi pénte ach ke vach
ke to kelí na trízi
Na pi kuvéntes tu ntalgká
ke t’ álla ta murntárika
na ksigithi asíkika
mórtika ki alaniárika
Nomáti déka giro tu
ki o mágkas pasadura
na ríchni to parápono
ftiagméno sti murmura
Fermári ap’ to paráthiro
ton uranó sta éksi
ine varí to kágkelo
ke pós tha to antéksi
Ke férni vólta sta paliá
ke páli sta murntárika
na vgun ta chrónia asíkika
mórtika ki alaniárika
|