Σε γουστάρω μα διστάζω να το ειπώ
μη τυχόν και παραξηγηθώ
έλα μόρτισσα να νιώσεις
και δε θα το μετανιώσεις
όλη την ωραία ρεμπέτικη ζωή
Κι αν σ’ αρέσει, κάτσε πάντα συντροφιά
να σε κάνω βόλτα στο ντουνιά
έλα μόρτισσα μη χάνεις
σκέψου το πως θα πεθάνεις
έλα για να νιώσεις την όμορφη ζωή
Κι όταν όλα πλέον θα τα βαρεθείς
και ζητήσεις να με παντρευτείς
το χατήρι σου θα κάνω
φως μου, με το παραπάνω
μια και εσύ μου στάθηκες εντάξει στη ζωή
|
Se gustáro ma distázo na to ipó
mi tichón ke paraksigithó
éla mórtissa na niósis
ke de tha to metaniósis
óli tin orea rebétiki zoí
Ki an s’ arési, kátse pánta sintrofiá
na se káno vólta sto ntuniá
éla mórtissa mi chánis
sképsu to pos tha pethánis
éla gia na niósis tin ómorfi zoí
Ki ótan óla pléon tha ta varethis
ke zitísis na me pantreftis
to chatíri su tha káno
fos mu, me to parapáno
mia ke esí mu státhikes entáksi sti zoí
|