|
Μου είχες πει ότι θα ζήσουμε μαζί
πάντα χαρούμενα καλά κι ευτυχισμένα
κι όμως η αγάπη μας έπαψε να ζει
και σαν εχθρός μου τώρα φέρεσαι σε μένα.
Δεν την αντέχω άλλο πια
την άπονη καρδιά σου
κι όπως με κάνεις γρήγορα,
θα φύγω από κοντά σου.
Ως πότε αυτή η μαύρη σου ψυχή
τόσο αχάριστα, σκληρά θα με παιδεύει,
θα ‘ρθει μια μέρα που για μένα τη φτωχή
θα κλαις πικρά χωρίς κανείς να σε πιστεύει.
Δεν την αντέχω άλλο πια
την άπονη καρδιά σου
κι όπως με κάνεις γρήγορα,
θα φύγω από κοντά σου.
Μου έχεις κάνει ένα μαρτύριο την ζωή
και δε σε νοιάζει αν πονώ και υποφέρω,
μα σου το λέω θα χαθώ ένα πρωί
και πού θα πάω ούτε εγώ δε θα το ξέρω.
Δεν την αντέχω άλλο πια
την άπονη καρδιά σου
κι όπως με κάνεις γρήγορα,
θα φύγω από κοντά σου.
|
Mu iches pi óti tha zísume mazí
pánta charumena kalá ki eftichisména
ki ómos i agápi mas épapse na zi
ke san echthrós mu tóra férese se ména.
Den tin antécho állo pia
tin áponi kardiá su
ki ópos me kánis grígora,
tha fígo apó kontá su.
Os póte aftí i mavri su psichí
tóso achárista, sklirá tha me pedevi,
tha ‘rthi mia méra pu gia ména ti ftochí
tha kles pikrá chorís kanis na se pistevi.
Den tin antécho állo pia
tin áponi kardiá su
ki ópos me kánis grígora,
tha fígo apó kontá su.
Mu échis káni éna martírio tin zoí
ke de se niázi an ponó ke ipoféro,
ma su to léo tha chathó éna pri
ke pu tha páo ute egó de tha to kséro.
Den tin antécho állo pia
tin áponi kardiá su
ki ópos me kánis grígora,
tha fígo apó kontá su.
|
