Έφυγε μια μέρα δίχως μουσική
άγγιξε σαν χάδι η θλίψη την καρδιά μου
μέσα σ’ όλα τ’ άλλα μου `λειψες κι εσύ
δρόμοι που διαβαίνω μόνος κι άθελά μου.
Τρίτη μελωδία που `χω στο μυαλό
άλλη μια φορά που νιώθω απελπισμένος
άπλωσα το χέρι, κράτησα στιλό,
μα στο μεροκάματο βαθιά μπλεγμένος.
Μακρινή χώρα, φωνή ανέμου απ’τα παλιά,
κουβέντες κι άνθρωποι γνωστά χιλιοπερπατημένα
έχω για σένα μια πολιτεία μακριά…
άμα τη φτάσεις θα γευτείς όλα τα περασμένα!
Μακρινή χώρα, φωνή ανέμου απ’τα παλιά,
κουβέντες κι άνθρωποι γνωστά χιλιοπερπατημένα
έχω για σένα μια πολιτεία μακριά…
άμα τη φτάσεις θα γευτείς όλα τα περασμένα!
|
Έfige mia méra díchos musikí
ángikse san chádi i thlípsi tin kardiá mu
mésa s’ óla t’ álla mu `lipses ki esí
drómi pu diaveno mónos ki áthelá mu.
Tríti melodía pu `cho sto mialó
álli mia forá pu niótho apelpisménos
áplosa to chéri, krátisa stiló,
ma sto merokámato vathiá blegménos.
Makriní chóra, foní anému ap’ta paliá,
kuvéntes ki ánthropi gnostá chilioperpatiména
écho gia séna mia politia makriá…
áma ti ftásis tha geftis óla ta perasména!
Makriní chóra, foní anému ap’ta paliá,
kuvéntes ki ánthropi gnostá chilioperpatiména
écho gia séna mia politia makriá…
áma ti ftásis tha geftis óla ta perasména!
|