Κάποια νύχτα του Φλεβάρη
που δεν βγήκε το φεγγάρι,
η θεότρελη Μπιρμπίλω
λάκισε από το μύλο,
άφησε παιδιά και άντρα
και πηδώντας απ’τη μάντρα
δίχως να το λογαριάσει
άλλον πήγε ν’ αγκαλιάσει.
κι έτσι ο μυλωνάς στο μύλο
τραγουδάει για την Μπιρμπίλω.
Δεν καθόσουνα στ’ αυγά σου
βρε Μπιρμπίλω μου,
στάχτη έκανες κι εμένα
και το μύλο μου,
ντιπ μυαλό δεν είχες δράμι
και σε πήρε το ποτάμι,
δεν καθόσουνα στ’ αυγά σου
βρε Μπιρμπίλω μου.
Πέρασαν δυο τρία χρόνια
κι ένα βράδυ με τα χιόνια
ντροπιασμένη η Μπιρμπίλω
γύρισε ξανά στο μύλο,
κάθισε κοντά στο τζάκι
για να ζεσταθεί λιγάκι
και τον άντρα της κοιτούσε
και συγχώρια του ζητούσε
μα ο μυλωνάς και πάλι
με καημό της ξαναψάλλει.
Δεν καθόσουνα στ’ αυγά σου
βρε Μπιρμπίλω μου,
στάχτη έκανες κι εμένα
και το μύλο μου,
ντιπ μυαλό δεν είχες δράμι
και σε πήρε το ποτάμι,
δεν καθόσουνα στ’ αυγά σου
βρε Μπιρμπίλω μου.
|
Kápia níchta tu Flevári
pu den vgíke to fengári,
i theótreli Birbílo
lákise apó to mílo,
áfise pediá ke ántra
ke pidóntas ap’ti mántra
díchos na to logariási
állon píge n’ agkaliási.
ki étsi o milonás sto mílo
tragudái gia tin Birbílo.
Den kathósuna st’ avgá su
vre Birbílo mu,
stáchti ékanes ki eména
ke to mílo mu,
ntip mialó den iches drámi
ke se píre to potámi,
den kathósuna st’ avgá su
vre Birbílo mu.
Pérasan dio tría chrónia
ki éna vrádi me ta chiónia
ntropiasméni i Birbílo
girise ksaná sto mílo,
káthise kontá sto tzáki
gia na zestathi ligáki
ke ton ántra tis kituse
ke sigchória tu zituse
ma o milonás ke páli
me kaimó tis ksanapsálli.
Den kathósuna st’ avgá su
vre Birbílo mu,
stáchti ékanes ki eména
ke to mílo mu,
ntip mialó den iches drámi
ke se píre to potámi,
den kathósuna st’ avgá su
vre Birbílo mu.
|