Θα πάρω δυο, θα πάρω τρεις
μπουζουκομπαγλαμάδες
σεμνά και ταπεινά
Και θα τραβήξω από νωρίς
στους πέρα μαχαλάδες
για να σε δω ξανά
Θα βρω και μιαν ακριβονιά
με τα μαλλιά της κάτω
ξανθιά και γαλανή
Και σαν φανώ στη γειτονιά
που θα ’ναι και Σαββάτο
ποιον σφάζει, ποιον πονεί
Και θα με δεις να τη φιλώ
γλυκά γλυκά στο στόμα
μ’ ασίκικο σκοπό
Γιατί δεν έβαλες μυαλό
δεν πίστεψες ακόμα
τρελή πως σ’ αγαπώ
|
Tha páro dio, tha páro tris
buzukobaglamádes
semná ke tapiná
Ke tha travíkso apó norís
stus péra machaládes
gia na se do ksaná
Tha vro ke mian akrivoniá
me ta malliá tis káto
ksanthiá ke galaní
Ke san fanó sti gitoniá
pu tha ’ne ke Savváto
pion sfázi, pion poni
Ke tha me dis na ti filó
gliká gliká sto stóma
m’ asíkiko skopó
Giatí den évales mialó
den pístepses akóma
trelí pos s’ agapó
|