Μπροστά πηγαίνει ο λαός
Και πίσω ο χάρος πάει
Ένας φρουρός κι άλλος φρουρός
Στου χωρικού το πλάι
Στο δάσος των παλιών νεκρών
Τώρα χωριάτης φτάνει
Το βασιλιά αψήφησε
Την κεφαλή του χάνει
Μα οι νεκροί σαλεύουνε
Οι μνήμες ζωντανεύουν
Οι ρίζες των παλιών νεκρών
Εκδίκηση γυρεύουν
Στο δάσος των παλιών νεκρών
Τον φέρνουν το Μπερτόλδο
Τον άτρομο το χωρικό
Σαν αδερφό ολόιδιο
Τον φέρνουνε για θάνατο
Τον φέρνουν για μαχαίρι
Γιατί δε φίλησε ποτέ
Του βασιλιά το χέρι
Μα εμείς οι ρίζες οι παλιές
Και των νεκρών οι κλώνοι
Τον δήμιο θ’αρπάξουμε
Αυτόν που θανατώνει
|
Brostá pigeni o laós
Ke píso o cháros pái
Έnas frurós ki állos frurós
Stu choriku to plái
Sto dásos ton palión nekrón
Tóra choriátis ftáni
To vasiliá apsífise
Tin kefalí tu cháni
Ma i nekri salevune
I mnímes zontanevun
I rízes ton palión nekrón
Ekdíkisi girevun
Sto dásos ton palión nekrón
Ton férnun to Bertóldo
Ton átromo to chorikó
San aderfó olóidio
Ton férnune gia thánato
Ton férnun gia macheri
Giatí de fílise poté
Tu vasiliá to chéri
Ma emis i rízes i paliés
Ke ton nekrón i klóni
Ton dímio th’arpáksume
Aftón pu thanatóni
|