|
Κάθε φορά που ψέματα μου λες, τρέμει η φωνή σου,
δικαιολογείσαι τάχα πως δε φταις, όμως, ντροπή σου,
μα την αλήθεια μην τη σκεπάζεις
γιατί, να ξέρεις πως, μ’ αναγκάζεις.
Να κάνω πράγματα που δεν ταιριάζουν
στο χαρακτήρα μου και στην υπόληψή μου,
να κάνω πράγματα που θα με βγάλουν
έξω απ’ τα ρούχα μου και την υπομονή μου.
Κάθε φορά που ψέματα μου λες, δε με κοιτάζεις,
τα μάτια σου, από τις ενοχές, τα κατεβάζεις,
μα την αλήθεια μην τη σκεπάζεις
γιατί, να ξέρεις πως, μ’ αναγκάζεις.
Να κάνω πράγματα που δεν ταιριάζουν
στο χαρακτήρα μου και στην υπόληψή μου,
να κάνω πράγματα που θα με βγάλουν
έξω απ’ τα ρούχα μου και την υπομονή μου.
Μα την αλήθεια μην τη σκεπάζεις
γιατί, να ξέρεις πως, μ’ αναγκάζεις.
Να κάνω πράγματα που δεν ταιριάζουν
στο χαρακτήρα μου και στην υπόληψή μου,
να κάνω πράγματα που θα με βγάλουν
έξω απ’ τα ρούχα μου και την υπομονή μου.
|
Káthe forá pu psémata mu les, trémi i foní su,
dikeologise tácha pos de ftes, ómos, ntropí su,
ma tin alíthia min ti skepázis
giatí, na kséris pos, m’ anagkázis.
Na káno prágmata pu den teriázun
sto charaktíra mu ke stin ipólipsí mu,
na káno prágmata pu tha me vgálun
ékso ap’ ta rucha mu ke tin ipomoní mu.
Káthe forá pu psémata mu les, de me kitázis,
ta mátia su, apó tis enochés, ta katevázis,
ma tin alíthia min ti skepázis
giatí, na kséris pos, m’ anagkázis.
Na káno prágmata pu den teriázun
sto charaktíra mu ke stin ipólipsí mu,
na káno prágmata pu tha me vgálun
ékso ap’ ta rucha mu ke tin ipomoní mu.
Ma tin alíthia min ti skepázis
giatí, na kséris pos, m’ anagkázis.
Na káno prágmata pu den teriázun
sto charaktíra mu ke stin ipólipsí mu,
na káno prágmata pu tha me vgálun
ékso ap’ ta rucha mu ke tin ipomoní mu.
|
