Να της πείτε κατεπάνιοι χαιρετίσματα | Na tis pite katepánii cheretísmata

Έχω ένα σπιτάκι πλάι στο λιμάνι
κι ένα μπαλκονάκι μες στα κύματα.
Κάθε που βραδιάζει πυρετός με πιάνει,
να της πείτε καπετάνιοι χαιρετίσματα.

Κάτω απ’ το μπαλκόνι, δίπλα στο πορτάκι,
χάδια και φιλιά, καλωσορίσματα,
βρέχει και σταλιάζω μόνος στο δρομάκι,
να της πείτε καπετάνιοι χαιρετίσματα.

Τα ναυτάκια ανάβουν στεριανό τσιγάρο
κι ύστερα το σβήνουν μες στα κύματα,
μόνο εγώ λιμάνι δε θα βρω και φάρο,
να της πείτε καπετάνιοι χαιρετίσματα.

Έcho éna spitáki plái sto limáni
ki éna balkonáki mes sta kímata.
Káthe pu vradiázi piretós me piáni,
na tis pite kapetánii cheretísmata.

Káto ap’ to balkóni, dípla sto portáki,
chádia ke filiá, kalosorísmata,
vréchi ke staliázo mónos sto dromáki,
na tis pite kapetánii cheretísmata.

Ta naftákia anávun sterianó tsigáro
ki ístera to svínun mes sta kímata,
móno egó limáni de tha vro ke fáro,
na tis pite kapetánii cheretísmata.