Και πάλι μόνος στο ίδιο σκηνικό,
με τις σκιές του χθες να τρέχουν στο μυαλό,
εγώ που έφυγα, εγώ να σου ζητώ
μια ευκαιρία να σε δω.
Να `χα τη δύναμη για πάντα να σε σβήσω
κι απ’ το μυαλό μου τις στιγμές να εξαφανίσω,
να `χα τη δύναμη στο τέλος να νικήσω
τον εαυτό μου και το άλλο το μισό μου.
Και πάλι μόνος χωρίς προορισμό
κορμί δεμένο στο δικό σου εγωισμό,
εγώ που νόμιζα αν φύγω θα σωθώ
πάλι το χθες να νοσταλγώ.
Να `χα τη δύναμη για πάντα να σε σβήσω
κι απ’ το μυαλό μου τις στιγμές να εξαφανίσω,
να `χα τη δύναμη στο τέλος να νικήσω
τον εαυτό μου και το άλλο το μισό μου.
|
Ke páli mónos sto ídio skinikó,
me tis skiés tu chthes na tréchun sto mialó,
egó pu éfiga, egó na su zitó
mia efkería na se do.
Na `cha ti dínami gia pánta na se svíso
ki ap’ to mialó mu tis stigmés na eksafaníso,
na `cha ti dínami sto télos na nikíso
ton eaftó mu ke to állo to misó mu.
Ke páli mónos chorís proorismó
kormí deméno sto dikó su egismó,
egó pu nómiza an fígo tha sothó
páli to chthes na nostalgó.
Na `cha ti dínami gia pánta na se svíso
ki ap’ to mialó mu tis stigmés na eksafaníso,
na `cha ti dínami sto télos na nikíso
ton eaftó mu ke to állo to misó mu.
|