Να ‘χαμε τι να ‘χαμε
ένα πύργο να ‘χαμε,
στην αυλή το καφενείο
πάνω το τεμπελχανείο,
και με θέα στο γιαλό
ζουμ τριαλαλό,
και με θέα στο γιαλό
ζουμ τριαλαρό.
Να ‘χαμε τι να ‘χαμε
δυο αμπάρια να ‘χαμε,
για να ρίχνουνε τ’ αγόρια
τ’ άτιμα τα μεσοφόρια,
που δεν είναι για καλό
ζουμ τριαλαλό,
που δεν είναι για καλό
ζουμ τριαλαλό.
Να ‘χαμε τι να ‘χαμε
ένα φίλο να ‘χαμε,
παλαιστή και πεχλιβάνη
με τον δράκο να τα βάνει,
να μη κλαίει το μωρό
ζουμ τριαλαρό,
να μη κλαίει το μωρό
ζουμ τριαλαρό.
|
Na ‘chame ti na ‘chame
éna pírgo na ‘chame,
stin avlí to kafenio
páno to tebelchanio,
ke me théa sto gialó
zum trialaló,
ke me théa sto gialó
zum trialaró.
Na ‘chame ti na ‘chame
dio abária na ‘chame,
gia na ríchnune t’ agória
t’ átima ta mesofória,
pu den ine gia kaló
zum trialaló,
pu den ine gia kaló
zum trialaló.
Na ‘chame ti na ‘chame
éna fílo na ‘chame,
palestí ke pechliváni
me ton dráko na ta váni,
na mi klei to moró
zum trialaró,
na mi klei to moró
zum trialaró.
|