Όταν λείπεις σε βλέπω
όπου πάω μπροστά μου,
κι όταν σ’ έχω μου λείπεις
λες και είσαι μακριά μου,
σκόρπια λόγια μαζεύω
στο χαρτί να σου γράψω
και το χάραμα ανάβω
μια φωτιά να τα κάψω.
Με τα μάτια λες όχι
και στα λόγια λες ναι,
τώρα τι να πιστέψω
ακριβέ μου ουρανέ,
σαν το ψάρι πιασμένος
σπαρταράω στην απόχη
πες μου μια λέξη μόνο
ένα ναι ή ένα όχι.
Αφού οι ρόδες γυρίζουν
και τα φώτα περνάνε
πες μου τότε γιατί
πουθενά δε μας πάνε.
Με τα μάτια λες όχι
και στα λόγια λες ναι,
τώρα, τι να πιστέψω
ακριβέ μου ουρανέ,
σαν το ψάρι πιασμένος
λες κι η μοίρα μου το ‘χει
πες μου μια λέξη μόνο
ένα ναι ή ένα όχι,
πες μου μια λέξη μόνο
ένα ναι ή ένα όχι.
|
Όtan lipis se vlépo
ópu páo brostá mu,
ki ótan s’ écho mu lipis
les ke ise makriá mu,
skórpia lógia mazevo
sto chartí na su grápso
ke to chárama anávo
mia fotiá na ta kápso.
Me ta mátia les óchi
ke sta lógia les ne,
tóra ti na pistépso
akrivé mu urané,
san to psári piasménos
spartaráo stin apóchi
pes mu mia léksi móno
éna ne í éna óchi.
Afu i ródes girízun
ke ta fóta pernáne
pes mu tóte giatí
puthená de mas páne.
Me ta mátia les óchi
ke sta lógia les ne,
tóra, ti na pistépso
akrivé mu urané,
san to psári piasménos
les ki i mira mu to ‘chi
pes mu mia léksi móno
éna ne í éna óchi,
pes mu mia léksi móno
éna ne í éna óchi.
|