Χάδια θέλω και φιλιά, φως μου,
απ’ το γλυκό σου στοματάκι
και τραγούδι και χορό,
μαζί σου θα πίνω ουζάκι.
Πω, πω, πω, θα τρελαθώ,
αχ, τι όμορφα που το χορεύεις,
γιάλα, μα γιάλα, το τσιφτετέλι,
γιάλα, Σμυρνιωπούλα μου τρελή.
Κι έτσι, μαυρομάτα μου,
λησμονώ τα βάσανά μου
και γλεντώ τα νιάτα μου
και στα χάδια σου ξεχνώ,
Σμυρνιωπούλα μου, κάθε καημό.
Χόρευε, Σμυρνιά μου, γιάλα, γιάλα,
έμορφη κυρά μου, σάλα, σάλα,
μαυρομάτα μου γλυκιά, που ‘σαι σαν τη ζωγραφιά,
Αμάν, αμάν, γιάλα, σάλα, σάλα,
κάνε σκέρτσα κι άλλα, γιάλα, γιάλα,
κάνε σκέρτσα, πιο πολλά, κούκλα μου και πιο λωλά
|
Chádia thélo ke filiá, fos mu,
ap’ to glikó su stomatáki
ke tragudi ke choró,
mazí su tha píno uzáki.
Po, po, po, tha trelathó,
ach, ti ómorfa pu to chorevis,
giála, ma giála, to tsiftetéli,
giála, Smirniopula mu trelí.
Ki étsi, mavromáta mu,
lismonó ta vásaná mu
ke glentó ta niáta mu
ke sta chádia su ksechnó,
Smirniopula mu, káthe kaimó.
Chóreve, Smirniá mu, giála, giála,
émorfi kirá mu, sála, sála,
mavromáta mu glikiá, pu ‘se san ti zografiá,
Amán, amán, giála, sála, sála,
káne skértsa ki álla, giála, giála,
káne skértsa, pio pollá, kukla mu ke pio lolá
|