|
Μόνος μου γυρίζω
σε μια άδεια παραλία,
μα δεν έχει σημασία τώρα πια
δεν μ΄ αναγνωρίζω, κάθε βήμα
ξεθωριάζει από το κύμα
που αγκαλιάζει την στεριά
Να ΄ταν το ψέμα στην άμμο γραφή
να ΄ταν η θάλασσα λήθη
κάθε υπόσχεση φίλο χαρτί,
κάθε φιλί παραμύθι
Θα ΄μουν για ΄σένα ο δρόμος
όμως έμεινα μόνος σε κάποια στροφή
θα ΄ταν η αγάπη μας νόμος,
όμως είναι τα χείλι σου
πόρτα κλειστή
Τίποτα δεν μένει από τα γλυκά σου λόγια
που με τόση ευκολία μου ΄χες πει
είμασταν δυο ξένοι, εσύ έψαχνες για τέλος
και εγώ έψαχνα για μια καινούργια αρχή
Να ΄ταν τα όνειρα κήποι, αυλές
να ΄ταν τα λόγια λουλούδια
από τα άνθη να φτιάχνω χορδές,
για να σου γράφω τραγούδια
Θα ΄μουν για ΄σένα ο δρόμος
όμως έμεινα μόνος σε κάποια στροφή
θα ΄ταν η αγάπη μας νόμος,
όμως είναι τα χείλι σου
πόρτα κλειστή
|
Mónos mu girízo
se mia ádia paralía,
ma den échi simasía tóra pia
den m΄ anagnorízo, káthe víma
ksethoriázi apó to kíma
pu agkaliázi tin steriá
Na ΄tan to pséma stin ámmo grafí
na ΄tan i thálassa líthi
káthe ipóschesi fílo chartí,
káthe filí paramíthi
Tha ΄mun gia ΄séna o drómos
ómos émina mónos se kápia strofí
tha ΄tan i agápi mas nómos,
ómos ine ta chili su
pórta klistí
Típota den méni apó ta gliká su lógia
pu me tósi efkolía mu ΄ches pi
imastan dio kséni, esí épsachnes gia télos
ke egó épsachna gia mia kenurgia archí
Na ΄tan ta ónira kípi, avlés
na ΄tan ta lógia luludia
apó ta ánthi na ftiáchno chordés,
gia na su gráfo tragudia
Tha ΄mun gia ΄séna o drómos
ómos émina mónos se kápia strofí
tha ΄tan i agápi mas nómos,
ómos ine ta chili su
pórta klistí
|
