Ενύχτωσε στην γειτονιά
και βγήκε το φεγγάρι
και στο κρασί, τη λησμονιά
θέλει το παλικάρι.
Στην γειτονιά ενύχτωσε
κι έπεσε το σκοτάδι,
και μια καρδιά, στη ζητιανιά
γυρεύει ένα χάδι, αυτό το κρύο βράδυ.
Ενύχτωσε στην γειτονιά
και βγήκανε τ’ αστέρια,
η αγάπη μου με κάρφωσε
με δώδεκα μαχαίρια.
Στην γειτονιά ενύχτωσε
κι έπεσε το σκοτάδι,
και μια καρδιά, στη ζητιανιά
γυρεύει ένα χάδι, αυτό το κρύο βράδυ.
|
Eníchtose stin gitoniá
ke vgíke to fengári
ke sto krasí, ti lismoniá
théli to palikári.
Stin gitoniá eníchtose
ki épese to skotádi,
ke mia kardiá, sti zitianiá
girevi éna chádi, aftó to krío vrádi.
Eníchtose stin gitoniá
ke vgíkane t’ astéria,
i agápi mu me kárfose
me dódeka macheria.
Stin gitoniá eníchtose
ki épese to skotádi,
ke mia kardiá, sti zitianiá
girevi éna chádi, aftó to krío vrádi.
|