Έγια μόλα το καΐκι, Γιακουμή,
έγια μόλα κι είν’ η θάλασσα πικρή.
Ζέα, Πέραμα, Καμίνια, Αϊ Νικόλα,
να σκολάσουμε εσίμωσεν η ώρα.
Έγια μόλα το καΐκι, Γιακουμή,
έγια μόλα κι είν’ η αγάπη σου μικρή.
Ζέα, Πέραμα, Καμίνια, Αϊ Νικόλα,
το κορίτσι σου σε περιμένει τώρα.
Έγια μόλα το καΐκι, Γιακουμή,
έγια μόλα να προφτάσεις τη γιορτή.
Ζέα, Πέραμα, Καμίνια, Αϊ Νικόλα,
ξημερώνει Κυριακή στην πέρα χώρα.
|
Έgia móla to kaΐki, Giakumí,
égia móla ki in’ i thálassa pikrí.
Zéa, Pérama, Kamínia, Ai Nikóla,
na skolásume esímosen i óra.
Έgia móla to kaΐki, Giakumí,
égia móla ki in’ i agápi su mikrí.
Zéa, Pérama, Kamínia, Ai Nikóla,
to korítsi su se periméni tóra.
Έgia móla to kaΐki, Giakumí,
égia móla na proftásis ti giortí.
Zéa, Pérama, Kamínia, Ai Nikóla,
ksimeróni Kiriakí stin péra chóra.
|