Μ’ έστελν’ η μανούλα μου
σχολειό μου να πηγαίνω
κι εγώ τραβούσα στο βουνό
με μάγκες να φουμέρνω
Με μάλωνε ο δάσκαλος
τα γράμματα να μάθω
κι εγώ από τη μαστούρα μου
δεν έβλεπα να γράφω
Μη με βαράς κυρ δάσκαλε
και μη μου κάνεις κόλπα
και δε μαθαίνω γράμματα
πόσες φορές σου το ‘πα
Ετσάκωνε το χάρακα
κι όλο με κοπανούσε
Με μαύριζ’ από τις ξυλιές
κι ύστερα μ’ αμολούσε
Μ’ έστελν’ η μανούλα μου,
σχολειό για (μου) να πηγαίνω
Κι εγώ τραβούσα στο βουνό
με μάγκες να φουμέρνω
|
M’ ésteln’ i manula mu
scholió mu na pigeno
ki egó travusa sto vunó
me mágkes na fumérno
Me málone o dáskalos
ta grámmata na mátho
ki egó apó ti mastura mu
den évlepa na gráfo
Mi me varás kir dáskale
ke mi mu kánis kólpa
ke de matheno grámmata
póses forés su to ‘pa
Etsákone to cháraka
ki ólo me kopanuse
Me mavriz’ apó tis ksiliés
ki ístera m’ amoluse
M’ ésteln’ i manula mu,
scholió gia (mu) na pigeno
Ki egó travusa sto vunó
me mágkes na fumérno
|