Βρήκα στην Αμφιλοχία
το Σταμούλη το λοχία,
παλιό μου συμπολεμιστή
με το κεφάλι του σταχτί.
Κάποτε στο Τεπελένι,
εικοσάχρονα παιδιά
με μια ματωμένη χλαίνη
τρέχαμε για λευτεριά.
Τώρα σ’ αυτή την ηλικία
πίνουμ’ αμίλητοι κρασί.
Πώς καταντήσαμε λοχία,
ποιος είμ’ εγώ, ποιος είσ’ εσύ;
Πώς αλλάξαμε λοχία,
κοίτα τη φωτογραφία.
Ο πιο ανίκητος εχθρός
είναι, λοχία, ο καιρός.
|
Oríka stin Amfilochía
to Stamuli to lochía,
palió mu sibolemistí
me to kefáli tu stachtí.
Kápote sto Tepeléni,
ikosáchrona pediá
me mia matoméni chleni
tréchame gia lefteriá.
Tóra s’ aftí tin ilikía
pínum’ amíliti krasí.
Pós katantísame lochía,
pios im’ egó, pios is’ esí;
Pós alláksame lochía,
kita ti fotografía.
O pio aníkitos echthrós
ine, lochía, o kerós.
|