|
Γόρδιος δεσμός το σουτιέν σου φακλάνα μου
Σ’ αγάπησα γιατί έμοιαζες στη μάνα μου
Πώς να το λύσω να ξεχυθούν οι αδένες σου;
Να πασαλείψω τα σάλια με τις βλέννες σου
Είσαι χοντρή πνιγμένη μες στο λίπος
Ένα απαίσιο και αιμοβόρο κήτος
Σαν Ιωνάς θα ζω στα σωθικά σου
Μέχρι να μάθω ζωή τα μυστικά σου
Βγάζω βολτίτσα το αστρικό μου σώμα
Πάνω απ’ της πόλης το τουμπανιασμένο πτώμα
Τσίμπα με αγάπη μου να δω αν ονειρεύομαι
Άραγε υπάρχω αφού κλάνω κι αφού ρεύομαι;
|
Górdios desmós to sutién su faklána mu
S’ agápisa giatí émiazes sti mána mu
Pós na to líso na ksechithun i adénes su;
Na pasalipso ta sália me tis vlénnes su
Ise chontrí pnigméni mes sto lípos
Έna apesio ke emovóro kítos
San Ionás tha zo sta sothiká su
Méchri na mátho zoí ta mistiká su
Ogázo voltítsa to astrikó mu sóma
Páno ap’ tis pólis to tubaniasméno ptóma
Tsíba me agápi mu na do an onirevome
Άrage ipárcho afu kláno ki afu revome;
|
