|
Έλα βρε Χαραλάμπη,
να σε παντρέψουμε,
να φάμε και να πιούμε
και να χορέψουμε.
Δεν την θέλω!
Θα την πάρεις!
άλλα λόγια λέτε, βρε παιδιά,
τι καμώματά ‘ναι τούτα
με το ζόρι παντρειά!
Αφήσατε τα λόγια
και τα μοιρολόγια,
ο γέρο Χαραλάμπης
δεν θέλει παντρειά.
Δεν την θέλω!
Θα την πάρεις!
άλλα λόγια λέτε, βρε παιδιά,
τι καμώματά ‘ναι τούτα
με το ζόρι παντρειά!
Το νου σου, Χαραλάμπη,
μίλα πιο λογικά
και θα σε καταφέρω
να βάλεις τα χαλκά.
Δεν την θέλω!
Θα την πάρεις!
άλλα λόγια λέτε, βρε παιδιά,
τι καμώματά ‘ναι τούτα
με το ζόρι παντρειά!
|
Έla vre Charalábi,
na se pantrépsume,
na fáme ke na piume
ke na chorépsume.
Den tin thélo!
Tha tin páris!
álla lógia léte, vre pediá,
ti kamómatá ‘ne tuta
me to zóri pantriá!
Afísate ta lógia
ke ta mirológia,
o géro Charalábis
den théli pantriá.
Den tin thélo!
Tha tin páris!
álla lógia léte, vre pediá,
ti kamómatá ‘ne tuta
me to zóri pantriá!
To nu su, Charalábi,
míla pio logiká
ke tha se kataféro
na vális ta chalká.
Den tin thélo!
Tha tin páris!
álla lógia léte, vre pediá,
ti kamómatá ‘ne tuta
me to zóri pantriá!
|
