Τακτικός λαθρεπιβάτης των πειρατικών συρμών,
που λεηλατούν τη μνήμη παλαιών περγαμηνών·
του απέριττου οφειλέτης και του πάθους κελευστής,
της ματιάς τυχοδιώκτης της αφής εθελοντής.
Τα καυτά τα μεσημέρια γλείφαν τα μωσαϊκά
και τα βράδια η αυλαία άνοιγ’ αινιγματικά.
Μες στο σινεμά `π’ το χέρι είχα την αγγελική,
μα στα έργ’ αφήναν μόνο μια σκηνή ερωτική.
Τα ξυπόλητα κορίτσια δείχναν πάντα πιο αγνά
κι έκρυβαν τα μυστικά τους στα μπλουζάκια τα λινά.
Η ανεμελιά στολίδι, την αιδώ να πυρπολεί,
κι είχε γεύση καταιγίδας το δικό τους το φιλί.
Χορηγός, παρών και μύστης των εαρινών σφυγμών,
με κεριά Επιταφίου και οσμές Χαιρετισμών,
που γεμίζανε τη νύχτα με ορμή συντροφική
και που ντύναν τη Λατρεία στα κρυφά εφηβική.
Ψάχνω αμίλητους εξώστες με φυτά δοξαστικά,
μήπως βρω σημάδι από του κλήδονα τα μυστικά·
στην Αχίλλειό μου πτέρνα να τα βάλω για φρουρά.
Μα αυθαδιάζει ο χρόνος! Δε με παίρνει σοβαρά.
|
Taktikós lathrepivátis ton piratikón sirmón,
pu leilatun ti mními paleón pergaminón·
tu apérittu ofilétis ke tu páthus kelefstís,
tis matiás tichodióktis tis afís ethelontís.
Ta kaftá ta mesiméria glifan ta mosaiká
ke ta vrádia i avlea ánig’ enigmatiká.
Mes sto sinemá `p’ to chéri icha tin angelikí,
ma sta érg’ afínan móno mia skiní erotikí.
Ta ksipólita korítsia dichnan pánta pio agná
ki ékrivan ta mistiká tus sta bluzákia ta liná.
I anemeliá stolídi, tin edó na pirpoli,
ki iche gefsi kategidas to dikó tus to filí.
Chorigós, parón ke místis ton earinón sfigmón,
me keriá Epitafíu ke osmés Cheretismón,
pu gemízane ti níchta me ormí sintrofikí
ke pu ntínan ti Latria sta krifá efivikí.
Psáchno amílitus eksóstes me fitá doksastiká,
mípos vro simádi apó tu klídona ta mistiká·
stin Achíllió mu ptérna na ta válo gia frurá.
Ma afthadiázi o chrónos! De me perni sovará.
|