Είμαι ο Βασιλιάς των καναλιών
και θεατής της ίδιας μου ζωής
ο μέγας καταναλωτής
είμαι ο συλλέκτης της βροχής.
Σταγόνα τη σταγόνα
γεμίζεις θάλασσες
χίλιες φορές ακόμα
να δεις τι χάλασες.
Σαν βέλος στο μικρό σου σώμα
οι αποφάσεις συμβουλίων εταιρειών και κυβερνήσεων.
Όλες οι υποσχέσεις των Θεών άκυρες
Αναρωτιέσαι τι να πήγε στραβά
και βρίσκεσαι στο νεφέλωμα των ανύπαρκτων γεγονότων.
Δεν υπάρχεις παρά σημαδεμένος με κώδικες υποχρεώσεων
τυλιγμένος με αριθμούς δίχως αναπνοή
από τη μέρα της γέννησης
μέχρι την ημερομηνία της λήξεως σου
Κύριε ελέησον.
Κανένας πια ν’ακούσει τις παρακλήσεις σου
παρά μονάχα παρουσιαστές
να δοξολογούν τη χάρη σου, χωρίς εσένα.
Απών.
Είμαι ο πολίτης της Σιωπής
και αιχμάλωτος του κόσμου των αγορών.
Άγρυπνος παρατηρητής
της ιστορίας των ξεχασμένων.
Φόρεσε τα γιορτινά σου και ας’τα κλάματα.
Ο καλύτερος στην πιάτσα
βλέπει μόνο θαύματα.
Θα φύγουμε όπως ήρθαμε
νέοι απρόβλεπτοι
τυλιγμένοι
μέσα στο προσωπικό μας
όνειρο.
Ταξιδιώτες
σε κόσμους ονείρων.
Πάμε και ερχόμαστε
με μια επιμονή ακατανόητη λες και θα καταλάβουμε
όσα νομίζαμε αυτονόητα.
Όλοι παθαίνουν το ίδιο
Ανίατη η περίπτωση της ύπαρξης
και η ζωή να δοξάζεται
απ’ τον παγκόσμιο
τρόμο του θανάτου.
Θα φύγουμε ένας ένας
χωρίς οργάνωση.
Αυθόρμητα όπως πάντα.
Διαβάτες στο μέσο των σκιών
παίχτες των ψευδαισθήσεων.
Θεατρίνοι, σαλτιμπάγκοι, τυχοδιώκτες.
Η σκηνή πέφτει καθώς αποχωρούμε
νέοι ταξιδιώτες μπαίνουν
μέσα στην ομίχλη
της συμφωνίας του κόσμου.
Άλλοι περιμένουν τη σειρά τους
ανυπόμονοι, ενθουσιασμένοι
με το νέο ενδεχόμενο.
Κάποιοι δεν έρχονται ποτέ
παραμένουν αδίαστατοι.
|
Ime o Oasiliás ton kanalión
ke theatís tis ídias mu zoís
o mégas katanalotís
ime o silléktis tis vrochís.
Stagóna ti stagóna
gemízis thálasses
chílies forés akóma
na dis ti chálases.
San vélos sto mikró su sóma
i apofásis simvulíon eterión ke kiverníseon.
Όles i iposchésis ton Theón ákires
Anarotiése ti na píge stravá
ke vrískese sto neféloma ton aníparkton gegonóton.
Den ipárchis pará simademénos me kódikes ipochreóseon
tiligménos me arithmus díchos anapnoí
apó ti méra tis génnisis
méchri tin imerominía tis líkseos su
Kírie eléison.
Kanénas pia n’akusi tis paraklísis su
pará monácha parusiastés
na doksologun ti chári su, chorís eséna.
Apón.
Ime o polítis tis Siopís
ke echmálotos tu kósmu ton agorón.
Άgripnos paratiritís
tis istorías ton ksechasménon.
Fórese ta giortiná su ke as’ta klámata.
O kalíteros stin piátsa
vlépi móno thafmata.
Tha fígume ópos írthame
néi apróvlepti
tiligméni
mésa sto prosopikó mas
óniro.
Taksidiótes
se kósmus oniron.
Páme ke erchómaste
me mia epimoní akatanóiti les ke tha katalávume
ósa nomízame aftonóita.
Όli pathenun to ídio
Aníati i períptosi tis íparksis
ke i zoí na doksázete
ap’ ton pagkósmio
trómo tu thanátu.
Tha fígume énas énas
chorís orgánosi.
Afthórmita ópos pánta.
Diavátes sto méso ton skión
pechtes ton psevdesthíseon.
Theatríni, saltibágki, tichodióktes.
I skiní péfti kathós apochorume
néi taksidiótes benun
mésa stin omíchli
tis simfonías tu kósmu.
Άlli periménun ti sirá tus
anipómoni, enthusiasméni
me to néo endechómeno.
Kápii den érchonte poté
paraménun adíastati.
|