Ο φίλος μας ο Άσιμος
για τη ζωή διψούσε
όμως να φύγει απ’ αυτήν
κάτι τον ετραβούσε
ο φίλος μας είχε καημό
και τον εκραταγε κρυφό
Άτυχος ο φίλος μας
που έφυγε νωρίς
η μήπως ήταν τυχερός
και άτυχοι εμείς
Ο φίλος είχε καημό
μα δε τ’ ομολογούσε
και όσο ήταν στη ζωή
ζούσε και δε ζούσε
ο φίλος μας είχε καημό
και τον εκραταγε κρυφό
|
O fílos mas o Άsimos
gia ti zoí dipsuse
ómos na fígi ap’ aftín
káti ton etravuse
o fílos mas iche kaimó
ke ton ekratage krifó
Άtichos o fílos mas
pu éfige norís
i mípos ítan ticherós
ke átichi emis
O fílos iche kaimó
ma de t’ omologuse
ke óso ítan sti zoí
zuse ke de zuse
o fílos mas iche kaimó
ke ton ekratage krifó
|