|
Δε φέραν τα στολίδια σου έμποροι Βενετσάνοι
και καβαλάροι Κιούρτηδες του γάμου τα προικιά
μόνο απ’ το δρόμο εφτιάξαμε στεφάνια από κλωνάρι
κι ήταν απογεματινή και Κυριακή γλυκιά
Με το φτερό του γερακιού παίξε μου στο λαούτο
σκοπό να ρίξω τον καημό σε πέλαγο βαθύ
χρόνια θαρρώ τη γνώριζα προτού τη συναντήσω
και δεν πιστεύει η καρδιά πως έχει πια χαθεί
Σέλωσε τη φοράδα μου για το στερνό ταξίδι
με πατανία κόκκινη ωσάν το δειλινό
και κάμε με το χέρι σου αντήλιο σαν θα φεύγω
καμάρωσέ με και μην κλαις την ώρα που κινώ
Απ’ τα βουνά της μοναξιάς στον ποταμό της θλίψης
κι από το δάσος της σιωπής στου πάθους τον γκρεμό
πέρασα με το όνειρο στο στήθος φυλαχτάρι
κι αγάπησα και μίσησα κείνο τον πηγαιμό
Νιώθω του τέλους τη ματιά να με παραμονεύει
σαν το θεριό που του ζητά εκδίκηση η καρδιά
λες και του σκότωσα εγώ το ακριβό του ταίρι
ώρα που ζευγαρώνανε μια φεγγαροβραδιά
Σαν κάμεις κόρη μην της πεις πως είχες αγαπήσει
κάποιον τρελό απού θελε ν’ αλλάξει το ντουνιά
στης νιότης την αποκοτιά και τώρα τον σκεπάζει
βαριά σαν την ταφόπλακα του κόσμου η λησμονιά
Είναι και μερικές καρδιές από την άλλη όχθη
που βγήκαν και ταξίδεψαν με όρτσα τα πανιά
κι άλλες στης τρέλας το βυθό κι άλλες τις παραδέρνει
ένα μεράκι αλύπητο σε μια φτωχή πενιά
Κι έτσι κατάρα τα κρατεί κάποια παλιά τραγούδια
να ταξιδεύουν ζωντανά σ’ όλες τις εποχές
και τα σιγοτραγούδησαν στόματα πικραμένα
τόσο πολύ που γίνανε στο τέλος προσευχές
|
De féran ta stolídia su ébori Oenetsáni
ke kavalári Kiurtides tu gámu ta prikiá
móno ap’ to drómo eftiáksame stefánia apó klonári
ki ítan apogematiní ke Kiriakí glikiá
Me to fteró tu gerakiu pekse mu sto lauto
skopó na ríkso ton kaimó se pélago vathí
chrónia tharró ti gnóriza protu ti sinantíso
ke den pistevi i kardiá pos échi pia chathi
Sélose ti foráda mu gia to sternó taksídi
me patanía kókkini osán to dilinó
ke káme me to chéri su antílio san tha fevgo
kamárosé me ke min kles tin óra pu kinó
Ap’ ta vuná tis monaksiás ston potamó tis thlípsis
ki apó to dásos tis siopís stu páthus ton gkremó
pérasa me to óniro sto stíthos filachtári
ki agápisa ke mísisa kino ton pigemó
Niótho tu télus ti matiá na me paramonevi
san to therió pu tu zitá ekdíkisi i kardiá
les ke tu skótosa egó to akrivó tu teri
óra pu zevgarónane mia fengarovradiá
San kámis kóri min tis pis pos iches agapísi
kápion treló apu thele n’ alláksi to ntuniá
stis niótis tin apokotiá ke tóra ton skepázi
variá san tin tafóplaka tu kósmu i lismoniá
Ine ke merikés kardiés apó tin álli óchthi
pu vgíkan ke taksídepsan me órtsa ta paniá
ki álles stis trélas to vithó ki álles tis paradérni
éna meráki alípito se mia ftochí peniá
Ki étsi katára ta krati kápia paliá tragudia
na taksidevun zontaná s’ óles tis epochés
ke ta sigotragudisan stómata pikraména
tóso polí pu ginane sto télos prosefchés
|
