Πού να βρω γκρεμό να πέσω
και ποτάμι να πνιγώ
σ’ έχασα απ’ τα δυο μου χέρια
κι οι καημοί γίναν μαχαίρια
και για όλα φταίω εγώ.
Το κακό που σου ‘χω κάνει
το ‘χω βάρος στην καρδιά
ένα ένα τα θυμάμαι
όταν πέφτω και κοιμάμαι
και ξυπνάω με συνείδηση βαριά.
Πού να βρω γκρεμό να πέσω
γιατί δεν το νταγιαντώ
μόνος μου φωτιά ν’ ανάψω
την αγάπη μου να κάψω
και στην ίδια την ποδιά μου να καώ.
|
Pu na vro gkremó na péso
ke potámi na pnigó
s’ échasa ap’ ta dio mu chéria
ki i kaimi ginan macheria
ke gia óla fteo egó.
To kakó pu su ‘cho káni
to ‘cho város stin kardiá
éna éna ta thimáme
ótan péfto ke kimáme
ke ksipnáo me sinidisi variá.
Pu na vro gkremó na péso
giatí den to ntagiantó
mónos mu fotiá n’ anápso
tin agápi mu na kápso
ke stin ídia tin podiá mu na kaó.
|