|
Ο ήλιος εβασίλεψε Έλληνά μου,
βασίλεψε και το φεγγάρι εχάθη,
κι ο καθαρός Αυγερινός
που πάει κοντά την Πούλια,
τα τέσσερα κουβέντιαζαν
και κρυφοκουβεντιάζουν.
Γυρίζει ο ήλιος και τους λέει,
γυρίζει και τους κραίνει:
“Εψές όπου βασίλεψα
πίσου από μια ραχούλα,
άκ’σα γυναίκεια κλάματα
κι αντρών τα μοιριολόγια,
γι’ αυτά τα `ρωικά κορμιά
στον κάμπο ξαπλωμένα
και μες στο αίμα το πολύ
είν’ όλα βουτημένα.
Για την Πατρίδα πήγανε
στον Άδη τα καημένα”
|
O ílios evasílepse Έlliná mu,
vasílepse ke to fengári echáthi,
ki o katharós Avgerinós
pu pái kontá tin Pulia,
ta téssera kuvéntiazan
ke krifokuventiázun.
Girízi o ílios ke tus léi,
girízi ke tus kreni:
“Epsés ópu vasílepsa
písu apó mia rachula,
ák’sa ginekia klámata
ki antrón ta miriológia,
gi’ aftá ta `riká kormiá
ston kábo ksaploména
ke mes sto ema to polí
in’ óla vutiména.
Gia tin Patrída pígane
ston Άdi ta kaiména”
|
