|
Ο ήλιος έκλεισε τα μάτια να μη βλέπει
τα τόσα λάθη αυτού του κόσμου.
Διαβάζω μέσα στων ματιών σου τον καθρέφτη
και τα δικά μου τα λάθη, φως μου.
Το μίσος έγινε βροχή και μας ποτίζει,
το ψέμα έγινε λιοπύρι και μας λειώνει.
Η κάθε μέρα με παράπονο αρχίζει
κι η κάθε αγάπη μ’ έναν θάνατο τελειώνει.
Ο ήλιος έκλεισε τα μάτια να μη βλέπει
τα τόσα λάθη αυτού του κόσμου.
Σκύψε να δω μες στων ματιών σου τον καθρέφτη
καινούριους ήλιους να λάμπουν, φως μου.
|
O ílios éklise ta mátia na mi vlépi
ta tósa láthi aftu tu kósmu.
Diavázo mésa ston matión su ton kathréfti
ke ta diká mu ta láthi, fos mu.
To mísos égine vrochí ke mas potízi,
to pséma égine liopíri ke mas lióni.
I káthe méra me parápono archízi
ki i káthe agápi m’ énan thánato telióni.
O ílios éklise ta mátia na mi vlépi
ta tósa láthi aftu tu kósmu.
Skípse na do mes ston matión su ton kathréfti
kenurius ílius na lábun, fos mu.
|
