Στη φυλακή με κλείσανε ισόβια για σένα
τέτοιο μεγάλονε καημό επότισες εμένα
εσύ `σαι η αιτία του κακού για να με τυραννούνε
οι πίκρες και τα βάσανα να με στριφογυρνούνε
Τώρα θα κάνω έφεση μήπως με βγάλουν όξω
κακούργα δολοφόνισσα για να σε πετσοκόψω
θα σου `χυνα πετρέλαιο κι ύστερα να σε κάψω
και μέσ’ στο ξεροπήγαδο να πα να σε πετάξω
Εφτά φορές ισόβια τότε να με δικάσουν
και στη κρεμάλα τ’ Αναπλιού εκεί να με κρεμάσουν
ψήνεις ενόρκους δικαστές τους πλάνεψ’ η εμορφιά σου
και με δικάζουν ισόβια για να γινεί η καρδιά σου
Με τη ραδιουργία σου μπουζούριασα το χύτη
δίχως να θέλω μ’ έκανες να γίνω ισοβίτης
τέτοια μεγάλη εκδίκηση αν την εξεμπουκάρω
όπως τον Έκτορα ο Αχιλλεύς τον έσουρνε στο κάρο
|
Sti filakí me klisane isóvia gia séna
tétio megálone kaimó epótises eména
esí `se i etía tu kaku gia na me tirannune
i píkres ke ta vásana na me strifogirnune
Tóra tha káno éfesi mípos me vgálun ókso
kakurga dolofónissa gia na se petsokópso
tha su `china petréleo ki ístera na se kápso
ke més’ sto kseropígado na pa na se petákso
Eftá forés isóvia tóte na me dikásun
ke sti kremála t’ Anapliu eki na me kremásun
psínis enórkus dikastés tus pláneps’ i emorfiá su
ke me dikázun isóvia gia na gini i kardiá su
Me ti radiurgia su buzuriasa to chíti
díchos na thélo m’ ékanes na gino isovítis
tétia megáli ekdíkisi an tin eksebukáro
ópos ton Έktora o Achillevs ton ésurne sto káro
|