Στο βάλτο γεννήθηκα από μάνα γη,
στη ζούγκλα πολεμούσα από παιδί,
κατάγομαι απ’ τον ήλιο, πατέρας μου ο ουρανός,
έρχομαι απ’ το σκοτάδι, πηγαίνω στο φως.
Νιώθω σαν ποταμός,
ελεύθερος στ’ αλήθεια σαν ποταμός.
Το σώμα μου να βάψω με φτερά παγωνιού
και φίλος να γίνω με την αλεπού.
Τι νιώθω λοιπόν;
Λεύτερος, λεύτερος…
Εγώ είμ’ ο δαίμονάς σου, κατάρα κι ευχή
Μ’ αυτόν θα ταξιδέψεις σ’ αρχαία εποχή.
Τις ρίζες μου χώνω βαθιά στις σκιές,
το πνεύμα μου ψάχνει τις κορυφές.
Τι νιώθω λοιπόν;
Λεύτερος, λεύτερος…
Ανατολή, ανατολή
τα λόγια σου δώς μου με την αστραπή
Τις ρίζες μου χώνω βαθιά στις σκιές,
το πνεύμα μου ψάχνει τις κορυφές.
Αυτό θέλω να πω
ο πρίγκηπας του βάθους βρίσκεται εδώ.
Γυρεύει τη φυλή που θα φέρει τροφή
Τ’ αδίστακτο κοράκι διψάει για ζωή.
Τι νιώθω λοιπόν;
Λεύτερος, λεύτερος.
|
Sto válto genníthika apó mána gi,
sti zugkla polemusa apó pedí,
katágome ap’ ton ílio, patéras mu o uranós,
érchome ap’ to skotádi, pigeno sto fos.
Niótho san potamós,
eleftheros st’ alíthia san potamós.
To sóma mu na vápso me fterá pagoniu
ke fílos na gino me tin alepu.
Ti niótho lipón;
Lefteros, lefteros…
Egó im’ o demonás su, katára ki efchí
M’ aftón tha taksidépsis s’ archea epochí.
Tis rízes mu chóno vathiá stis skiés,
to pnevma mu psáchni tis korifés.
Ti niótho lipón;
Lefteros, lefteros…
Anatolí, anatolí
ta lógia su dós mu me tin astrapí
Tis rízes mu chóno vathiá stis skiés,
to pnevma mu psáchni tis korifés.
Aftó thélo na po
o prígkipas tu váthus vrískete edó.
Girevi ti filí pu tha féri trofí
T’ adístakto koráki dipsái gia zoí.
Ti niótho lipón;
Lefteros, lefteros.
|