Κάθ’ απόγεμα μας βρίσκει
όταν πέφτουνε οι ίσκιοι
να τα λέμε καθισμένοι
στη γωνιά του καναπέ
Στο πικ απ πέντ’ έξι δίσκοι
στα ποτήρια μας ουίσκι
και η νύχτα έξω ας μένει
κι ας μη τέλειωνε ποτέ
Κι όλο θέμε κι όλο θέμε
να τα λέμε, να τα λέμε
κι από το πες και πες και πες
και όλο τρίζει ο καναπές
και όλο τρίζει ο καναπές
κι από το πες και πες και πες
Λέμε τούτο, λέμε κείνο
πάμε Ρώμη και Λονδίνο
πάμε Αμέρικα και Κίνα
ταξιδιώτες με τουπέ
Κι όταν γίναμε χαρμάνι
άντε λέμε μάνι μάνι
να βρεθούμε στην Αθήνα
στη γωνιά του καναπέ
Κι όλο θέμε κι όλο θέμε
να τα λέμε, να τα λέμε
κι από το πες και πες και πες
και όλο τρίζει ο καναπές
και όλο τρίζει ο καναπές
κι από το πες και πες και πες
|
Káth’ apógema mas vríski
ótan péftune i ískii
na ta léme kathisméni
sti goniá tu kanapé
Sto pik ap pént’ éksi díski
sta potíria mas uíski
ke i níchta ékso as méni
ki as mi télione poté
Ki ólo théme ki ólo théme
na ta léme, na ta léme
ki apó to pes ke pes ke pes
ke ólo trízi o kanapés
ke ólo trízi o kanapés
ki apó to pes ke pes ke pes
Léme tuto, léme kino
páme Rómi ke Londíno
páme Amérika ke Kína
taksidiótes me tupé
Ki ótan giname charmáni
ánte léme máni máni
na vrethume stin Athína
sti goniá tu kanapé
Ki ólo théme ki ólo théme
na ta léme, na ta léme
ki apó to pes ke pes ke pes
ke ólo trízi o kanapés
ke ólo trízi o kanapés
ki apó to pes ke pes ke pes
|